معمولا همه ی والدین دوست دارند که وقتی به کودکشان دستوری می دهند، کودک به آن گوش کرده و آن را اجرا کند. اما بسیاری از آن ها راه درست آن را نمی دانند. ما در این مقاله از سایت یاربانو، راهکارهای دستور دادن صحیح را برایتان گردآوری کرده ایم.
عموما در دستور دادن مادر و پدر ها عیب هایی دیده می شود که باعث می شود کودک به حرف آن ها گوش نکند و یا آن ها را نشنیده بگیرد که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم.
معمولا دستورهایی که توسط کودکان موثر واقع نمی شود، دارای یکی از خصوصیات زیر می باشد:
دستورات به صورت زنجیره هستند:
به دستور هایی که پشت سر هم و بدون وقفه به کودک داده می شوند، دستورات زنجیره ای می گویند مانند لباس هایت را عوض کن، شامت را بخور، مسواکت را بزن و برو بخواب. کودک معمولا توانایی به خاطر سپردن تمامی این دستور ها را ندارد و به همین دلیل برخی از آن ها را فراموش کرده و انجام نمی دهد.
پس حواستان باشد که از اینطور دستور ها بپرهیزید و به جای آن دستورات را به بخش های کوچک تری تقسیم کنید و آن ها را به کودکانتان بگویید.
دستورات مبهم هستند:
بعضی از دستورات والدین مبهم بوده و برای کودکان قابل فهم و واضح نیستند و کودکان به خوبی منظور والدین را متوجه نمی شوند و در نتیجه آن ها را اجرا نمی کنند.
برای مثال هنگامی که بچه ها دارند با هم جر و بحث و دعوا می کنند به آن ها می گوییم "بچه های خوبی باشید " آن ها متوجه ی منظور شما که همان دعوا نکردن است نمی شوند. پس به جای دستورات مبهم، از کلماتی واضح و روشن استفاده کنید تا بتوانید به خوبی منظور خودتان را به کودکان بفهمانید.
دستورات پرسشی و سوالی هستند:
این دستورات به این صورت است که مادر یا پدر مثلا از فرزند خود می پرسد که دوست داری اتاقت را مرتب کنی؟ قطعی است که پاسخ کودکان لجباز و بازیگوش در این موقعیت ها منفی است و از انجام دادن این کار ها سر باز می زنند.
وقتی شما برای انجام کاری از کودک نظرش را می خواهید و از او سوال می پرسید، یعنی به او حق انتخاب داده اید پس نباید اگر اون کاری که گفته اید را انجام نداد ناراحت و عصبانی شوید.
دستورات با دلیل و منطق همراه هستند:
معمولا مادران و پدران دوست دارند برای دستور هایشان دلیل و منطق بیاورند چون فکر می کنند کودک با شنیدن دلیل آن ها، ترغیب خواهد شد تا آن کار را انجام دهد در حالیکه این موضوع به هیچ وجه صحیح نیست.
کودک در این مواقع دستور اصلی شما را فراموش کرده و به دلیل و منطق شما فکر می کند پس آوردن دلیل ومنطق برای او را فراموش کرده و فقط به دستورتان تاکید کنید. مثلا به جای گفتن "اتاقت را تمیز کن چون مهمان داریم و من از تمیز نبودن خانه نگران و عصبی می شوم" بگویید "امشب مهمان داریم و اگر خانه تمیز نباشد من نگران و عصبانی می شوم پس هر چه زودتر اتاقت را تمیز کن. "
در مورد دوم اول توضیح و بعد دستور گفته می شود که باعث می شود کودک دستور اصلی را فراموش نکند.
تا اینجای مقاله انواع دستور دادن هایی را که باعث سردرگمی و گیج شدن کودک و در نتیجه اجرا نشدن دستور می شوند را بررسی کردیم. در ادامه ی مقاله به بررسی روش های موثر برای دستور دادن می پردازیم.
روش دستوردادن موثر:
- بهتر است هر موقع که می خواهید به کودک دستور دهید، به او نزدیک شوید و فاصله ی خودتان را به اندازه ی شانه تا نوک انگشتان برسانید و با او تماس پشمی برقرار کنید. سپس به طور دقیق برایش بگویید که باید چه کاری انجام دهد.
- همانطور که گفتیم، دستورتان را کاملا واضح و روشن و در حد فهم او بیان کنید.
- دستورات کوتاه بدهید و از دستور های زیاد و زنجیره ای اجتناب کنید.
- از توضیحات اضافی در دستور دادن خودداری کنید چرا که این کار ممکن است به نشانه ی توهین و سرزنش کودک باشد.
- سعی کنید در دستور ها اسم فرزندتان را صدا نزنید چرا هنگامی که دستور می دهید، تمرکزتان بر روی رفتار است نه روی اشخاص.
- بهتر است هنگام دستور دادن ابتدا کار مثبت فرزندتان را تشویق کنید و سپس خواسته تان را مطرح کنید.
- فراموش نکنید که در دستور هایتان باید عزت نفس و اعتماد به نفس کودک را حفظ کنید و طوری دستور ندهید که شخصیت او زیر سوال برود.
امکان ارسال نظر برای این مطلب وجود ندارد.