در هفته ی دوم بارداری از قسمت خارجی جنین رشته هایی به وجود می آیند که مانند ریشه های یک درخت به درون دیواره ی رحم نفوذ می کنند و با نمو تدریجی خود و ارتباط با عروق خونی ، جفت را تشکیل می دهند .
جفت بعد از نمو تدریجی خود پر خون و اسفنجی شکل می شود و در اوایل سه ماهگی که جسم زرد بارداری از بین می رود شروع به ترشح هورمون های مخصوصی می کند که از راه خون بر دیواره ی رحم اثر می گذارند و سبب نگاهداری جنین در داخل رحم مادر می شوند . گاهی که مقدار این هورمون ها به علت نارسایی جفت کم می شود جنین تهدید به سقط شدن می گردد . در نه ماهگی که نوزاد داخل شکم به حد کامل رشد و نمو رسیده است ، جفت نیز بزرگ می شود ، به طوری که بعد از تولد به شکل و اندازه یک بشقاب در می آید و در حدود 500 تا 800 گرم وزن پیدا می کند . در وسط جفت بند ناف قرار گرفته که از چندین رگ خونی درست شده است . بند ناف که رابط بین خون مادر و نوزاد می باشد از راه ناف با رگ های داخل بدن نوزاد مربوط است و در نتیجه خون مادر و نوزاد بدون این که با یکدیگر مخلوط شوند در مجاورت هم قرار می گیرند . رگ های داخل بند ناف شامل دو ورید و یک شریان است . خون تمیز که دارای غذا و اکسیژن است از خون مادر توسط دو ورید نافی وارد رگ های بدن نوزاد می شود و سپس خون کثیف که شامل گاز کربنیک و مواد زاید بدن ن.زاد است از راه شریان نافی وارد جریان خون مادر می گردد . بدین ترتیب نتیجه می گیریم که عمل تغذیه و تنفس جنین همانند ما نیست بلکه توسط جفتصورت می گیرد و به همین دلیل کم خونی و سایر بیماری های مادر در تغذیه جنین موثر واقع می شود و ممکن است رشد و نمو آن را مختل کند .
ممکن است بند ناف به طور مادر زادی خیلی بلند و یا بر عکس خیلی کوتاه باشد . در مواردی که خیلی بلند است ، گاهی در اثر حرکات نوزاد به دور گردن و یا سایر قسمت های بدن پیچیده شود و در موقع وضع حمل که سر داخل حفره لگن می شود تحت فشار قرار گیرد و جریان خون بدن نوزاد مختل شود . در مواقعی که بند ناف تحت فشار قرار می گیرد ، جریان خون بدن نوزاد کند و یا نا مرتب می شود و این علامت از نظر پیش آگهی وضع نوزاد بسیار پر ارزش است ، زیرا به محض این که ضربان قلب نوزاد کند و یا خیلی تند شود باید در عمل زایمان تسریع گردد .
بسیاری از اوقات که بند ناف طویل می شود گاهی یک یا چند بار دور گردن نوزاد می پیچد ، بدون این که اختلالی در گردش خون ایاد کند و نوزاد صحیح و سالم ه دنیا می آید و به راحتی تنفس می کند . در صورتی که بند ناف محکم و سفت دور گردن نوزاد پیچیده شده باشد ، تا قبل از زایمان که هنوز فشاری روی گردن نیست اتفاقی نمی افتد ولی در موقع زایمان که سر با فشار انقباضات رحم از حفره ی لگن پایین می آید ، بند ناف کشیده می شود و فشار روی آن افزایش می یابد ، به طوری که ممکن است حتی نوزاد را قبل از تولد خفه کند و این کیفیت درست شبیه موقعی است که وقتی کسی را به دار می آویزند ، هر چه قدر حلقه طناب را بیشتر بکشند فشار بر روی گردن زیادتر می شود .
بند ناف خیلی کوتاه هم ممکن است زایمان را مشکل و یا طولانی کند و بعد از پایین آمدن سر برای این که نوزاد سالم به دنیا بیاید گاهی مجبور می شویم بند ناف را قبلا قطع کنیم .
طاق باز خوابیدن مادر ، بر خلاف آن چه شایع است سبب نمی شود که بندناف دور گردن نوزاد بپیچد ، زیرا نوزادان تا زمانی که در داخل رحم مادر هستند در درون کیسه ای که محتوی آب است شناورند و آزادانه حرکت و جنب و جوش می نمایند و بدین ترتیب از هر گونه آسیب و گزند محفوظ می مانند .
برای هر نوزاد یک جفت وجود دارد ولی معمولا دو قلوهایی که مشابه هستند و از یک تخم به وجود می آیند دارای یک جفت مشترک می باشند .
امکان ارسال نظر برای این مطلب وجود ندارد.