قرص متفورمین برای درمان بیماری فعلی شما تجویز می شود ، بنابراین از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری نمایید .
گروه دارویی
داروهای ضد دیابت
موارد مصرف
متفورمین در درمان دیابت غیر وابسته به انسولین به کار می رود . این دارو به ویژه برای درمان بیماران دیابتی غیر وابسته به انسولین که به رژیم غذایی پاسخ نداده اند و همچنین در بیمارانی که اضافه وزن دارند ، به کار می رود .
مکانیسم اثر
متفورمین از طریق کاهش گلوکونئوژنز و افزایش مصرف محیطی گلوکز اثر می کند . از آن جا که تنها در حضور انسولین آندو ژن موثر می باشد تنها در افرادی موثر است که بخشی از سلول های پانکراس آن ها سالم باشد . تصور می شود که متفورمین تعداد و یا قدرت انسولین به گیرنده های غشاء سلول ، به ویژه گیرنده های محیطی را افزایش می دهد .
موارد منع مصرف
دارو در مواردی مانند بیماری های کبدی و کلیوی ، بیماری های قلبی ، استعداد ابتلا به اسیدوز لاکتیک ، عفونت شدید ، سوختگی شدید ، جراحی ، تروما ، دهیدراتاسیون ، اغمای دیابتی و کتواسیدوز نباید مصرف شود .
راهنمایی های عمومی
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید :
سابقه واکنش های حساسیتی و غیرعادی نسبت به این دارو و یا ترکیبات مشابه و یا مواد غذایی ، رنگ ها و مواد محافظت کننده .
در صورت مصرف همزمان داروهای دیگر از قبیل : الکل ، آمیلوراید ، مهارکننده های کانال کلسیم ، سایمتیدین ، رانیتیدین ، دیگوکسین ، فورازماید ، مرفین ، پروکاین آمید ، تریامترن ، تریمتوپریم ، کاهنده های قند خون مثل سایر داروهای ضد دیابت و انسولین ، افزاینده های قند خون و وانکومایسین . در صورت وجود بیماری نظیر قلبی-عروقی ، کلیوی ، کبدی ، تیروئید ، اسیدوز لاکتیک و ریوی . مصرف این دارو در کودکان کمتر از ۱۰ سال توصیه نمی شود مگر با تجویز پزشک متخصص . برای بررسی پیشرفت درمان مرتب به پزشک مراجعه کنید .
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود مگر به تشخیص پزشکی متخصص .
هشدارها
در صورت بروز علائم کاهش قند خون ( گرسنگی ، عرق سرد ، تپش قلب و ...) حتما مواد قندی میل کنید و به پزشک مراجعه نمایید . در صورت بروز علائم افزایش قند خون (تکرر ادرار ، خشکی دهان ، تاری دید و ...) حتما به پزشک مراجعه نمایید .در صورت مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای ضد دیابت و انسولین ممکن است باعث کاهش قند خون شود . برای به دست آوردن نسبت مناسب مصرف توام این داروها اندازه گیری قند خون در شروع درمان توصیه می شود . در صورت مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای ضد انعقاد خوراکی مقدار مصرف داروهای ضد انعقاد باید تنظیم شود . این دارو از طریق کلیه دفع می شود و باید در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه و بیماران سالخورده با احتیاط تجویز شود . توصیه می شود عملکرد کلیه ها به طور منظم بررسی شود .
مصرف این دارو باید 3-2 روز قبل از اعمال جراحی یا انجام آزمون های بالینی ، مانند پرتونگاری از کلیه و آنژیوگرافی قطع شود و مصرف مجدد آن بعد از کنترل عملکرد کلیه شروع گردد . مصرف این دارو در دراز مدت ممکن است موجب کاهش جذب ویتامین B12 و اسید فولیک شود ، لذا کنترل آن در طول درمان الزامی است .
مقدار و نحوه مصرف دارو
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمولی این دارو به شرح زیر است :
ابتدا مقدار ۵۰۰ میلی گرم دو بار در روز صبح و عصر همراه با غذا مصرف می شود در صورت عدم کنترل علائم بیماری مقدار مصرف را می توان ۵۰۰ میلی گرم افزایش داد . درمان نگهدارنده مقدار ۵۰۰ تا ۸۵۰ میلی گرم 3-2 بار در روز همراه با غذا مصرف می‌شود .
در صورت مصرف همزمان با انسولین با مقدار روزانه ۵۰۰ میلی گرم شروع و مقدار مصرف را در صورت نیاز می توان هفته ای ۵۰۰ میلی گرم افزایش داد . حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان ۲۵۵0 میلی گرم و در کودکان بالاتر از ۱۰ سال ۲۰۰۰ میلی گرم در روز می باشد .
در صورتی که مصرف یک دوز دارو را فراموش نمودید و به محض یادآوری آن را مصرف کنید . در صورتی که زمان مصرف دوز بعدی رسیده باشد ، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید .
عوارض جانبی
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود . اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر یک از عوارض زیر به پزشک مراجعه کنید :
نادر
اسیدوز لاتیک (اسهال ، تنفس سطحی ، عضلات ، خستگی شدید) ، کاهش قند خون (اضطراب ، تاری دید ، عرق سرد ...) و آنمی مگالوبلاستیک (کم خونی) مهمترین عوارض جانبی ناشی از متفورمین بی اشتهایی ، تهوع ،استفراغ ، اسهال ( معمولاً زودگذر) ، اسید لاکتیک ( قطع درمان لازم می باشد) و کاهش جذب ویتامین B12 می باشند .
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک مشورت کنید :
اختلالات گوارشی ، بی اشتهایی ، اسهال ، سردرد ، احساس طعم فلزی در دهان ، تهوع ، استفراغ و از دست دادن وزن .
هشدارها
در افراد مسن به دلیل احتمال وجود بیماری های عروقی محیطی و یا اختلال عملکرد کلیوی ، دارو باید با احتیاط مصرف شود . در شرایطی مانند اسهال ، استفراغ ، فلج معده ، انسداد روده و دیگر شرایطی که جذب غذا را به تاخیر می اندازد ، ممکن است تغییر مقدار مصرف دارو لازم بوده و یا انسولین جایگزین آن شود . در پرکاری یا کم کاری تیروئید تنظیم مقدار مصرف دارو لازم است .
تداخل دارویی
سایمتیدین ، آمیلوراید ، بلوک کننده های کانال کلسیم ، دیگوکسین ، مرفین ، پروکائین آمید ، کینین ، رانیتیدین ، تریامترن ، تری متوپریم و وانکومایسین که توسط انتقال توبولار کلیوی دفع می شوند ، غلظت پلاسمایی مت فورمین را افزایش داده و با کلیرانس کلیوی آن تداخل می کنند .
نکات قابل تو صیه
مصرف متفورمین باید به مدت ۲ روز قبل از جراحی یا استفاده از مواد حاجب برای آزمایشات پزشکی قطع شود . در صورت بروز علایم اسیدوز لاکتیک ( اسهال ، درد و کرامپ های عضلانی ، تنفس کوتاه و سریع ، خستگی ، ضعف و خواب آلودگی) و یا استفراغ سریعاً به پزشک مراجعه شود .
شرایط و نحوه نگهداری
داروها را دور از دسترس اطفال نگهداری کنید .
داروهای تاریخ گذشته را دور بریزید .
دارو را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد ، دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید .
امکان ارسال نظر برای این مطلب وجود ندارد.