موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است . برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا ۲ متر می رسد . گلهای آن مجتمع و به صورت سنبله است .
میوه آن ابتدا سبز بعد از رسیدن به رنگ زرد در می‌آید . از هزار سال قبل در هندوستان کشت می‌شده است . در سال ۱۴۸۲ پرتقالی‌ها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزایر قناری بردند و سپس به وسیله میسیونرهای مذهبی اسپانیایی به نواحی حاره آمریکا برده شد و اکنون در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود .
یکی از انواع موز که درختچه کوچکی به نام Plaintain دارد برای پختن مناسب است . موز را هنگامی که هنوز سبز است درخت می چیند و به مناطق مختلف فرستاده و در آن جا با گرما دادن آن را میسر می رسانند . موز انواع مختلفی دارد . یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد . در کشورهای استوایی معمولاً موز را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند . در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند . هنگامی که موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است . موز نارس به دلیل نشاسته زیاد هضمش سنگین است .
ترکیبات شیمیایی موز
قندی که در موز وجود دارد به سرعت قابل جذب است .
در صد گرم موز مواد زیر وجود دارد :
100 کالری انرژی ، 70 گرم آب ،0.8 گرم پروتئین ، 0.2 گرم چربی ، 6.5 گرم قند ، 8 میلی گرم کلسیم ، 25 میلی گرم فسفر ، 0.7 میلی گرم آهن ، 1 میلی گرم سدیم ، 370 میلی گرم پتاسیم ، 190 واحد ویتامین A و 0.05 میلی گرم ویتامین B1 و 0.06 میلی گرم ویتامین B2 و 0.07 میلی گرم ویتامین B3 و 10 میلی گرم ویتامین C .
در موز همچنین چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین Serotonine ( رل مهمی در خواب و تنظیم حالات بدن بازی می کند) ، نوروپی نفرین Noropinephrine (هورمونی است که غده آدرنالین ترشح می کند و باعث منقبض شدن رگ ها می گردد) ، دوپامین Dopamin ( که فشار خون را بالا می برد) و کاته چولامین Cutecholamine ( که روی سیستم اعصاب ، قلب ، حرارت بدن و عضلات روده و معده اثر می‌گذارد) وجود دارد .
خواص طبی موز
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ میکند . موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن می باشد .
1) به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد .
2) موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است .
3) موز خون ساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند .
4) برای درمان بیماری قند گل های موز را پخته و بخورید .
5) برای درمان خارش و ریزش مو ، موز را له کرده و با سرکه و آبلیمو مخلوط کنید و من قاطی که موی آن ریخته و یا خارش دارد بمالید .
6) تقویت کننده معده و نیروی جنسی است .
7) درمان زخم روده و معده میباشد .
8) در بعضی از کشورها موز نارس را خشک کرده و پودر می کنند و گرد آن را به بیمارانی که مبتلا به زخم اثنا عشر و معده هستند می دهند تا آن را درمان کند ؛ زیرا موز یک لایه مقاوم اسید روی معده و روده می کشد که اسید معده نمی تواند به آن آسیب برساند .
9) اگر موز همچنین داروی خوبی برای پایین آوردن کلسترول است .
10) شیره گل های موز درمان کننده اسهال خونی است .
11) گرد موز خشک شده مقوی بدن است .
12) گرده گل های خشک شده موز را با کمی نمک و آب مخلوط کنید داروی آرام بخش قلب است .
13) جوشانده موز خونریزی را بند می آورد .
14) جوشانده ریشه و پوست درخت موز را در حمام برای معالجه سرطان این همه کار می برند . برای این منظور باید این جوشانده را در وان حمام ریخت و مدتی در وان درست کشید .
15) ضماد برگ درخت موز برای درمان ورم و سوختگی مفید است .
16) ریشه موز دفع کننده کرم معده است .
17) موز نفاخ است و خوردن زیاد آن خصوصاً در سرد مزاجان ، تولید گاز معده می کند . برای رفع این عارضه باید پس از مرگ کمی نمک بخورید .
18) موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد .
19) برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید .
20) موز مدر (ادرارآور) است .
21) موز به علت قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند .
امکان ارسال نظر برای این مطلب وجود ندارد.