تقویت احساس درونی ، باعث بالا رفتن کارایی و تنظیم رفتارها میشود . ما میتوانیم رفتارهای خود را نسبت به آنچه در گذشته انجام داده ایم ، بسنجیم و رفته رفته با ارزیابی رفتار حال ، برای بالا بردن عملکرد آینده ی خود اقدام کنیم .
البته باید توجه داشت که اگر پیشرفت های ما زمینهساز انگیزه هایی برای ادامه حرکت نشود ، باید معیارهای مقایسه رفتار خود را تغییر دهیم و سطح آن را بالا ببریم . از طرفی نیز دست نیافتن به اهدافی که در نظر گرفتیم امکان دارد باعث شود که سطح معیارهای وجودمان را پایین بیاوریم .
برای همین منظور باید همیشه به چگونگی تعیین معیار خود توجه داشته باشیم . اغلب افرادی که به تعیین معیارهای سطح بالا یا اهدافی دست نیافتنی می پردازند ، غالباً برای تحقق بخشیدن به انتظارات خود بیش از حد تلاش می کنند و زمانی که به نتیجه نمی رسند ، با سرزنش خویش ، گاه شرایط افسردگی را در خود پدید می آورند و در نهایت به مصرف دارو یا خیال پردازی های واهی رو می آورند .
با این توصیف ، حالا ببینید که جز کدام دسته از افراد هستید ؛ افرادی که احساس کارایی بالایی برخوردارند یا برعکس ؟ مسلما میزان رسیدن به اهداف و تحقق آن ها ، احساس ما را نسبت به کارایی مان مشخص می کند . هر چه فرد به اهداف خود بیشتر دست یابد ، کارایی بالاتری در خود احساس می کند و اگر در ساختن و حفظ معیارهایش عملکرد خوبی نداشته باشد ، کارایی او نسبت به خودش پایین می آید .
اما از ویژگیهای افرادی که نسبت به خود احساس کارایی پایینی دارند ، می توان به درماندگی آنها در مقابل هر عملی و نداشتن توان کنترل رویدادهایی که در زندگیشان رخ می دهد ، اشاره کرد . این افراد همیشه تلاش های خود را بدون هیچ دلیلی و فقط با بسنده کردن به چند اتفاق کوچک یا بزرگ قدیمی ، بیهوده و بی اثر می انگارند و کاملاً معتقدند که به جایی نمی رسند ، مثلاً دانش آموزی که احساس کارایی خود را در دروس حفظ کردنی پایین تصور می کند ، واقعاً هیچ گاه تلاشی برای به خاطر سپردن مطالب نمی کند ؛ زیرا او از قبل بر این باور بوده که نمی تواند مطلبی را حفظ کند . چنین دانش آموزی در امتحان نتیجه مطلوبی کسب نمی کند و با خود می گویند "«من از قبل می دانستم نمیتوانم .» احساس کارایی پایین ، انگیزه را تخریب می کند ، سطح آرزوها را پایین می آورد ، در توانایی های شناختی اختلال ایجاد می کند و بر سلامت جسمانی تاثیر می گذارد .
افرادی که احساس کارایی بالایی دارند ، همیشه بر این باورند که : ناممکن وجود ندارد و می توانند در هر شرایط با رخ داده ها کنار بیایند . این افراد همیشه این اطمینان را دارند که در غلبه کردن بر موانع موفق هستند . به همین سبب در کارها سماجت و در برابر مشکلات استقامت به خرج میدهند . هیچ مشکلی برای آنها تهدید محسوب نمی شود و همیشه اعتقاد دارند حتما راهی می توان یافت . مثلا دانش آموزی که چنین احساس کارایی بالایی در خود دارد ، حتی اگر شب امتحان به هر علتی نتواند درس را مرور کند چون می داند می تواند از اندوخته های قبلی و مواردی که سر کلاس فرا گرفته بهترین استفاده را کند ، در امتحان دچار وحشت و مشکل نمی شود ، این احساس باعث می شود قدرت تحلیل فرد برای حل مسئله بالا برود و اکثرا نتایج مطلوبی کسب کند . احساس کارایی بالا باعث می شود سطح آرزوها بالا برود و فرد همیشه از خود احساس رضایتمندی نسبی داشته باشد . جزو هر دسته ای که هستید ، با تقویت احساس کارایی خود می توانید در امور مختلف نتایج مطلوبتری کسب کنید .
امکان ارسال نظر برای این مطلب وجود ندارد.