بسیاری از مادر و پدر ها با مشکلی مواجه هستند به نام قهر کردن بچه ها. بسیاری از بچه ها با قهر های بی مورد و بی زمانشان باعث ناراحتی پدر و مادر هایشان می شوند و به همین دلیل هم مادر و پدر ها تصمیم به ترک دادن آن ها از این عادت می گیرند. اگر شما هم از دست فرزندتان عاصی شده اید، این مقاله کاملا مناسب شما است.
یکی از شایع ترین رفتار ها و عادات بد در بچه ها قهر کردن های بیش از حد و بی مورد آن ها است. اگر والدین بلد نباشند که نسبت به قهر بچه ها چه واکنشی انجام دهند، بچه ها هم به این رفتار عادت کرده و هیچ موقع آن را کنار نمی گذارند. به همین دلیل در ادامه ی این مقاله، چند راهکار مناسب برای رفتار با کودکانی که بیش از حد قهر می کنند آورده شده است.
قهر کردن یک نوع رفتار اجتنابی در بچه ها است که بچه ها به کمک آن سعی می کنند بر اطرافیانشان تسلط پیدا کرده و آن ها را مجبور به کاری که می خواهند بکنند. اگر شما هم با قهر کردن کودکتان سریعا آزرده خاطر شوید و سعی در برآورده کردن خواسته هایش شوید که اودست از این کارش بردارد، او متوجه خواهد شد که این کار یک ابزار کاربردی و مفید بوده و باز هم دوباره و دوباره از آن استفاده خواهد کرد.
بهترین کاری که در برابر قهر کردن کودکتان می توانید انجام دهید، این است که نسبت به او بی توجه باشید و بر سر حرف خودتان پافشاری کنید. شما با این کار به فرزندتان نشان می دهید که او نمی تواند با این کار بدش به خواسته هایش برسد و در تصمیم شما تغییری ایجاد کند. شما نباید در برابر قهر کردن او عصبانی شوید و از کوره در بروید، بلکه باید با او مثل خودش رفتار کرده و طوری رفتار کنید که انگار متوجه قهر اون نیستید و می توانید کار های روزمره و عادی تان را مانند قبل انجام دهید.
به کودکتان بگویید هر وقت قهرش تمام شد و تصمیم به انجام دادن خواسته های شما گرفت، می تواند به جمع خانوادگی برگردد و در هیچ صورتی شما نظرتان را عوض نخواهید کرد و تن به خواسته های نا به جایش نخواهید داد.
قهر کردن کودکان با والدین نشانه چیست؟
به طول کلی و اصولی، قهر کردن نوعی رفتار آموزشی می باشد که کودک از پدر و مادر و اطرافیانش یاد می گیرد و به همین دلیل است که این رفتار هم در او تقویت شده است. علاوه بر این همچنین برخی از کودکان قصدشان از قهر کردن به دست آوردن چیزی است که می خواهند و اگر پدر و یا مادرشان تن به خواسته های او ندهند، قهر می کنند.
در نتیجه بهتر است که شما به عنوان والدین او این رفتار را از سرش بیاندازید برای مثال وقتی کودکتان کار اشتباهی مثل قهر کردن را انجام می دهد، به او توجه نکنید، یعنی نه او را تنبیه کنید و نه به او چیزی بگویید، اما در برابر کارهای خوب و درستی که انجام می دهد، به او پاداشی بدهید و به او توجه کنید و کارهای خوش را تحسین و تشویق کنید. بعضی وقت ها هم کودکانی بیشتر قهر می کنند که کمبود توجه دارند.
به همین دلیل است که شما باید از خودتان بپرسید که آیا در رابطه با رفتارهای دیگرش به او توجه به اندازه داشته اید؟ همچنین به مرور زمان به او آموزش دهید که در مقابل چیزهایی که می خواهد صحبت کند و با قهر کردن چیزی به دست نمی آورد . باید حواسمان باشد که چه الگویی را داریم به بچه یاد می دهیم زیرا کودکان در این مرحله تربیت دارند می شوند و از اطرافیان خودشان الگو برداری می کنند.
امکان ارسال نظر برای این مطلب وجود ندارد.